داستان نام گذاری این قلعه به مردی شکارچی بر میگردد. وی روزی در بیابانی مشغول شکار بوده است بعد از مدتی او برای استراحت میرود و عقاب خود را رها میکند. عقاب پرواز میکند و بر فراز قله کوهی مینشیند فرد شکاری که این را میبیند آن مکان را برای ساخت یک قلعه بسیار خوب میبیند به همین دلیل به این قلعه آشیانه عقاب نامیده شده است که به زبان محلی آن منطقه الموت خوانده میشود.

ابن صباح پس از ورود به این قلغه به خاطر هوش و زکاوتی که داشت راه دشوار بالا آمدن از آن کوه و ورود به قلعه را دوچندان سخت تر کرد. راهی که به قلعه میرسید به دور کوه میپیچید و فقط راه برای یک اسب فضا داشت. حسن برای این که این ره را برای دشمنان سخت کند چاله هایی را درون آن کند و روی آن ها را با خاک نرم پوشاند و همچنین در اواسط جاده مکان هایی نا محسوس تعبیه کرده بود که در آن ها تنه درختان را میگذاشتند برای هنگامی که سربازان دشمن بالا می آمدند بر سر آن ها درختان را رها کنند به طوری که اگر آن درختان به یکی از سربازان برخورد میکرد تمام لشکر به سمت پایین کوه سرازیر میشد. 

همچنین ساکنین قلعه برای این که در برابر دشمنان تسلیم نشوند داخل قلعه را که خود به گونه ای شهر بود طوری طراحی کرده و نظم بخشیدند که اگر دشمن قلعه را محاصره میکرد آن ها تا یک سال هیچ مشکلی نداشتند حتی پوشاک لازم و مواد خوراکی و بهداشتی خود را نیز در درون قلعه به دست میآوردند.

این ها فقط چند دلیل مبتنی بر قوای دفاعی این قلعه محسوب میشود دلایل دیگری همچون وجود فداییان صباح (فداییان اسماعیلیه) و جاسوسان ماحر صباح باعث نیرو بخشیدن به قوای نظامی این قلعه بودند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: